Uzun zamandır, ASLINDAlı cümleleri sevmiyorum.
ASLINDA yapardım ama!
ASLINDA onu seviyordum!
ASLINDA olabilirdi.
ASLINDA düşününce?!?!
Üzülmüyorum ASLINDA.
ASLINDA kayanın altında kalmış, bir cümlenin son anda elini
uzatması gibi.
ASLINDA güzel ama.
Vazgeçtiklerimiz ASLINDA.
ASLINDAnın başı ‘şimdiki’, sonu ‘geçmiş’ zaman.
ASLINDA mecburiyetlerimizle gerçek arasına tost yapıp
yediğimiz, dilbilgisinin o zavallı suçsuz zarflarından biri sadece.
Bizimse olmak istediğimiz.
Olamadığımız.
ASLINDA olurduk ama.
ASLINDA hiçbirimiz istemezdik,
ASLINDAnın öbür tarafında olmayı, yani ASLINDA istemediğimiz
tarafın gönülsüz kazananı olmanın ‘kazanmak’la eş anlamlı olmadığının da
farkındayız tabi.
Yani biz ASLINDA taşın altındaki mutluluklarımızla.
Biz.
ASLINDA.
ASLINDAnın peşinden gitmeye cesareti olmayan, bahaneleri
kendine kalkan edinmiş kahramanlarız.
Kabul edelim ASLINDA güpgüçlüyüz.
ASLINDA kocaman adamlarız.
Kocaman kadınlarız ASLINDA.
Küçülmeyi öğrenemedik bir türlü.
Çünkü ASLINDA güpgüçlü olmak, dizlerimizin kanamasından daha
değerli yahu!
Yüreğine sağlık. Çok güzel şiir olabilirdi ASLINDA :)
YanıtlaSilŞaka şaka çok hoş olmuş. Daha fazla yazman dileklerimle. Saygı ve sevgilerimle. Vesselam...
ASLINDA olabilirmiş:) teşekkürler
SilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
Silgüzel düşünmüşsün aslında. bir de keşke demesek de miii :)
YanıtlaSilkesinlikle, ne güzel olur:)
YanıtlaSilçok ilginç..aslında, :) aslındayı bir yandan eleştirmiş diğer yandan da desteklemiş gibisin.. :)) yazında sanki bunu algıladım.. :))
YanıtlaSil